کد مطلب:109222 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112

نامه 062-به مردم مصر












[صفحه 292]

رساله الراجعه اما پس از ستایش خدا به راستی خداوند پاك برانگیخت محمد صلی الله علیه و آله را در حالی كه ترساننده بود جهانیان را و گواه بر پیامبران هنگامی كه درگذشت صلی الله علیه و آله منازعه و اختلاف كردند مسلمانها در امر (خلافت) پس از او به خدا سوگند هرگز نمی رسید به فكرم و خطور نمی كرد به خاطرم كه عرب دور سازد این امر (خلافت) را پس از او صلی الله علیه و آله از اهل بیت او و نه آنها دور می گردانند آن را از من پس از او به تعجب نیانداخت مرا مگر هجوم آوردن مردم بر فلانی (ابوبكر) بیعت می كنند بر او پس نگهداشتم دست خود را تا دیدم رجوع كنندگان مردم را كه برگشته اند از اسلام می خواهند محو كنند دین محمد صلی الله علیه و آله را پس ترسیدم اگر یاری نكنم اسلام و اهل آن را ببینم در آن رخنه یا ویرانی را می باشد مصیبت به سبب آن بر من بزرگتر از فوت شدن حكومت شما كه جز این نیست آن (حكومت) كالای روزهای اندك است زایل می شود از آن آنچه بوده همچنانچه زایل می شود سراب یا همچنانچه پراكنده می شود ابر پس برخاستم در دفع این حوادث تا نابود شد باطل و رفت و آرام گرفت دین و بازایستاد

[صفحه 293]

من به خدا سوگند اگر روبرو شوم با آنها به تنهائی درحالیكه آنها پری همه زمین باشند باك نمی كنم و نمی هراسم و من از گمراهی آنها چنان گمراهی كه آنان در آن هستند و هدایتی كه من بر آن هستم هرآینه بر بینائی هستم از نفس خود و بر یقینم از جانب پروردگار خود و من به سوی ملاقات پروردگار علاقمندم و برای نیكوئی پاداش انتظار كشنده ام ولیكن من اندوه می خورم بر اینكه حكمرانی كند بر امر این امت بی خردان آنان و بدكاران آنها تا فراگیرند مال خدا را به غارت (گردنده است به دست) و بندگان او را غلامان خود و شایستگان را دشمنان و بدكاران را گروه خود زیرا از آنها كسانی است آشامیده است در میان شما خمر را و تازیانه خورده برای اجرای حد در اسلام و به راستی از آنها كسی است مسلمان نشد تا بخشش داده شد برای او بر اسلام آوردنش بخششهائی و اگر نبود این بسیار نمی كردم گردآوردن شما را و سرزنش شما را و فراهم آوردن شما را و ترغیب شما را و هرآینه شما را رها می كردم هنگامیكه زیر بار نمی رفتید و سستی می نمودید آیا نگاه نمی كنید به عرصه خاكتان كم گردیده و به شهرهاتان به دست دشمنان افتاده و به كشورتان گرفته می شود و در شهرهاتان به میدان جنگ ت

بدیل شده كوچ كنید رحمت كند خداوند شما را به سوی جنگیدن دشمن خودتان و سرگرانی نكنید به سوی زمین تا تن دهید به پستی و برگردید به خواری و باشد بهره شما پست تر و به راستی برادر جنگ بیدار و هشیار است و هر كس بخواهد غافل نشوند (دشمنان) از او والسلام


صفحه 292، 293.